Admiraal Rob Bauer verdiept zijn langdurige steun aan de Children of Heroes

Al vele maanden zet Admiraal Bauer zich actief in om de bekendheid van de Stichting te vergroten binnen zijn professionele netwerk en persoonlijke kring. Hij spreekt regelmatig over de missie van Children of Heroes, deelt verhalen van jonge Oekraïners van wie het leven door de oorlog is verwoest en moedigt anderen aan om zich bij hem aan te sluiten in hun steun. Dit najaar, tijdens een reeks sociaal-culturele evenementen in Nederland, vertelde hij het publiek over de Stichting — waaronder het aangrijpende verhaal van de tienjarige Iryna, die de missie van haar gesneuvelde vader om Oekraïense verdedigers te helpen, heeft voortgezet.

Een deel van de opbrengst van Bauers nieuwe boek zal worden gedoneerd aan de Stichting Children of Heroes of Ukraine. Maar het boek is slechts één manier waarop hij steun mobiliseert. Zijn voortdurende belangenbehartiging, persoonlijke betrokkenheid en bereidheid om zich in te zetten voor oorlogsslachtoffers onder Oekraïense kinderen hebben onze samenwerking omgevormd tot een productief en langdurig partnerschap. Gezamenlijke evenementen in zowel Nederland als Oekraïne staan al gepland voor volgend jaar.

Over zijn motivatie zei Admiraal Bauer:
“De kinderen van Oekraïne tonen immense veerkracht te midden van een verwoestende oorlog. Zij verdienen onze volledige steun; nu en in de komende jaren. Ik ben diep onder de indruk van de omvang en diepgang van het werk van de Children of Heroes Foundation. Zij bouwen aan het fundament voor de toekomst van Oekraïne.”

De CEO van de Stichting, Tetiana Novytska, benadrukte het belang van dergelijke steun:
“De aandacht van personen zoals Rob Bauer geeft kracht aan het Oekraïense volk in hun dagelijkse strijd tegen het kwaad en inspireert degenen die hun dierbaren hebben verloren. Zolang de democratische wereld naast Oekraïne staat, zal het kwaad niet zegevieren.”

Vandaag ondersteunt de Stichting Children of Heroes of Ukraine bijna 15.000 kinderen die één of beide ouders door de oorlog hebben verloren. Hun verhalen zijn hartverscheurend — maar ook vol moed.

— Een jong meisje dat bloemenkronen begon te maken om geld in te zamelen voor het front nadat haar vader was omgekomen.
— Een peuter die de bezetting en zwaar trauma overleefde en nu langzaam herstelt dankzij intensieve revalidatie.
— Een tiener die zijn familie verloor door beschietingen en jarenlang in gevangenschap zat voordat hij eindelijk naar huis kon terugkeren.
— Een meisje wier ouders haar leven redden seconden voordat een raket hun huis trof, en dat nu opnieuw hoop vindt door dans.

Deze kinderen dragen onvoorstelbaar verlies — en buitengewone veerkracht. De Stichting biedt hen langdurige, individuele ondersteuning: humanitaire hulp, psychologische en medische zorg, educatieve begeleiding en ontwikkelingsmogelijkheden die hen helpen hun leven weer op te bouwen en een toekomst te creëren vol waardigheid en kansen.

De standvastige steun van Admiraal Bauer onderstreept een krachtige waarheid: wanneer leiders opkomen voor de kwetsbaarsten van Oekraïne, beschermen zij niet alleen het heden, maar ook de toekomst van een hele natie.

*/?>
лист

Word lid
naar onze nieuwsbrief

Ontvang updates over hoe we kinderen helpen en hoe jij betrokken kunt raken.

Deel uw ideeën

Wij waarderen creativiteit en verwelkomen uw ideeën. Vul het onderstaande formulier in en laten wij samen de partnerschapsmogelijkheden bekijken.

Родина Найдухів

табір «Воловець» у Карпатах

З перших днів повномасштабного вторгнення Юрій пішов добровольцем на фронт. На жаль, чоловік загинув під Бахмутом. Ця трагедія стала справжнім ударом для його дружини Галини та двох донечок — 13-річної Таїсії та 11-річної Іринки. Емоційний стан донечок був вкрай нестабільним: вони закрились в собі.

Від фонду «Діти Героїв» сімʼя Найдухів отримала можливість поїхати до табору «Воловець» у Карпатах. Це табір психоемоційної стабілізації для сімей, що постраждали від війни. З перших днів у таборі розпочались позитивні зміни. Вони ходили в гори, малювали, співали, купалися в чанах. Галина каже, що вона вперше після трагедії добре спала. А дівчата, які категорично відмовлялись йти до психолога, після табору самі висловили бажання розпочати роботу з фахівцем!