Het verhaal van Tymur

Toen de grootschalige oorlog begon, stonden de ouders van Timur op om hun vaderland te verdedigen.

Toen de grootschalige oorlog begon, stonden de ouders van Timur op om hun vaderland te verdedigen. De moeder van het jongetje werd een militaire medicus en zijn vader werd een militaire commandant. Timur verbleef bij zijn oma in de regio Cherkasy. 

Gedurende een gevechtsmissie gebeurde er iets verschrikkelijks – de vader van Tymur werd gedood en de moeder van het jongetje was getuige van de tragedie. Dit verlies was een harde klap voor de familie, die in een oogwenk hun dierbaarste verloren.  

Nu moet de familie leren leven zonder hun dierbare echtgenoot en liefdevolle vader. De kleine Timur droomt ervan om voetballer te worden, omdat zijn vader hem heeft leren voetballen. De jongen gelooft dat wanneer hij voetbalt, zijn vader naar hem kijkt vanuit de hemel en glimlacht. 

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipiscing elit dolor

Word lid
naar onze nieuwsbrief

Ontvang updates over hoe we kinderen helpen en hoe jij betrokken kunt raken.

Hoe handhaven we de balans tussen oorlog en leven?

Laat je e-mailadres achter en ontvang onze gids over de balans tussen werk en privéleven

Learn More About Children's Grief:
A Free Checklist

Leave your email and get expert strategies to support your children’s emotional well-being

Deel uw ideeën

Wij waarderen creativiteit en verwelkomen uw ideeën. Vul het onderstaande formulier in en laten wij samen de partnerschapsmogelijkheden bekijken.

Родина Найдухів

табір «Воловець» у Карпатах

З перших днів повномасштабного вторгнення Юрій пішов добровольцем на фронт. На жаль, чоловік загинув під Бахмутом. Ця трагедія стала справжнім ударом для його дружини Галини та двох донечок — 13-річної Таїсії та 11-річної Іринки. Емоційний стан донечок був вкрай нестабільним: вони закрились в собі.

Від фонду «Діти Героїв» сімʼя Найдухів отримала можливість поїхати до табору «Воловець» у Карпатах. Це табір психоемоційної стабілізації для сімей, що постраждали від війни. З перших днів у таборі розпочались позитивні зміни. Вони ходили в гори, малювали, співали, купалися в чанах. Галина каже, що вона вперше після трагедії добре спала. А дівчата, які категорично відмовлялись йти до психолога, після табору самі висловили бажання розпочати роботу з фахівцем!