De 16-jarige Anastasia komt uit Tokmak, Zaporizhzhia Oblast. Tijdens haar jonge leven heeft het meisje veel successen geboekt in de sport. Sinds de 4e klas doet Nastasia aan freestyle worstelen. Ze heeft al deelgenomen aan wedstrijden op het Oekraïens kampioenschap, een internationaal toernooi in Duitsland en het Europees kampioenschap in Bulgarije. Sport is haar hele leven. Dankzij haar doorzettingsvermogen en verantwoordelijkheid heeft Anastasiia geleerd de juiste beslissingen te nemen, haar innerlijke toestand ‘in goede conditie’ te houden en actief, moedig en vastberaden te zijn. Dit helpt haar om door te gaan ondanks alle moeilijkheden die ze in haar leven tegenkomt.
De oorlog veranderde absoluut alle plannen van Anastasia. Harde explosies, constante stress en zorgen hadden een negatieve invloed op de algemene conditie van het meisje. Tijdens een van de Russische aanvallen op Zaporizhzhia stopte het hart van Anastasiia’s vader en de man stierf.
Het meisje kon moeilijk omgaan met het verlies van haar geliefde, omdat zij en haar vader onafscheidelijk waren. Hij steunde zijn dochter altijd en toonde zijn vaderliefde.
“Ze zeggen dat als iemand iets verliest, hij er meteen iets nieuws voor terugkrijgt. Tot nu toe heeft de oorlog alleen mijn dierbare mensen, kracht, motivatie, zelfvertrouwen en het verlangen om te dromen afgenomen. Maar ik beschouw mezelf als sterk, dus niemand en niets kan me breken. Ik accepteer deze pijn, maar ik vecht ertegen en bouw mijn leven op een nieuwe manier op,” zegt ze.
Het is nog steeds moeilijk voor Anastasia om te accepteren dat haar vader er niet meer is. Haar vader was het beste voorbeeld voor haar. Hij werd haar eerste atletiekcoach en inspireerde haar om aan zichzelf te werken en nieuwe successen te behalen:
“Papa deed alles wat in zijn macht lag. Hij vertelde me meer dan eens dat al mijn successen en mislukkingen zijn trots waren. Hij kon me op verschillende manieren steunen op mijn weg, dus ik weet zeker dat ik het aan mijn vader te danken heb dat ik een ongebreideld verlangen heb om nieuwe hoogten te bereiken, wat er ook gebeurt.”
Anastasiia wenst alle Oekraïners uithoudingsvermogen en kracht om tot het einde te vechten, omdat ze gelooft dat we alleen het beste verdienen! Ze wil echt dat de Oekraïners de Strijdkrachten van Oekraïne blijven steunen totdat we winnen. Ze zegt dat het onze taak en plicht is om vriendelijk tegen elkaar te zijn, initiatief te nemen en onze verdedigers te helpen de overwinning van Oekraïne dichterbij te brengen.