Het verhaal van Anastasiia, die haar vader verloor tijdens de oorlog en blijft vechten voor haar eigen succes


Oorlog is dood. Ik kies voor het leven

De 16-jarige Anastasia komt uit Tokmak, Zaporizhzhia Oblast. Tijdens haar jonge leven heeft het meisje veel successen geboekt in de sport. Sinds de 4e klas doet Nastasia aan freestyle worstelen. Ze heeft al deelgenomen aan wedstrijden op het Oekraïens kampioenschap, een internationaal toernooi in Duitsland en het Europees kampioenschap in Bulgarije. Sport is haar hele leven. Dankzij haar doorzettingsvermogen en verantwoordelijkheid heeft Anastasiia geleerd de juiste beslissingen te nemen, haar innerlijke toestand ‘in goede conditie’ te houden en actief, moedig en vastberaden te zijn. Dit helpt haar om door te gaan ondanks alle moeilijkheden die ze in haar leven tegenkomt.

De oorlog veranderde absoluut alle plannen van Anastasia. Harde explosies, constante stress en zorgen hadden een negatieve invloed op de algemene conditie van het meisje. Tijdens een van de Russische aanvallen op Zaporizhzhia stopte het hart van Anastasiia’s vader en de man stierf.

Het meisje kon moeilijk omgaan met het verlies van haar geliefde, omdat zij en haar vader onafscheidelijk waren. Hij steunde zijn dochter altijd en toonde zijn vaderliefde.

“Ze zeggen dat als iemand iets verliest, hij er meteen iets nieuws voor terugkrijgt. Tot nu toe heeft de oorlog alleen mijn dierbare mensen, kracht, motivatie, zelfvertrouwen en het verlangen om te dromen afgenomen. Maar ik beschouw mezelf als sterk, dus niemand en niets kan me breken. Ik accepteer deze pijn, maar ik vecht ertegen en bouw mijn leven op een nieuwe manier op,” zegt ze.

Het is nog steeds moeilijk voor Anastasia om te accepteren dat haar vader er niet meer is. Haar vader was het beste voorbeeld voor haar. Hij werd haar eerste atletiekcoach en inspireerde haar om aan zichzelf te werken en nieuwe successen te behalen:

“Papa deed alles wat in zijn macht lag. Hij vertelde me meer dan eens dat al mijn successen en mislukkingen zijn trots waren. Hij kon me op verschillende manieren steunen op mijn weg, dus ik weet zeker dat ik het aan mijn vader te danken heb dat ik een ongebreideld verlangen heb om nieuwe hoogten te bereiken, wat er ook gebeurt.”

Anastasiia wenst alle Oekraïners uithoudingsvermogen en kracht om tot het einde te vechten, omdat ze gelooft dat we alleen het beste verdienen! Ze wil echt dat de Oekraïners de Strijdkrachten van Oekraïne blijven steunen totdat we winnen. Ze zegt dat het onze taak en plicht is om vriendelijk tegen elkaar te zijn, initiatief te nemen en onze verdedigers te helpen de overwinning van Oekraïne dichterbij te brengen.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipiscing elit dolor

Word lid
naar onze nieuwsbrief

Ontvang updates over hoe we kinderen helpen en hoe jij betrokken kunt raken.

Hoe handhaven we de balans tussen oorlog en leven?

Laat je e-mailadres achter en ontvang onze gids over de balans tussen werk en privéleven

Learn More About Children's Grief:
A Free Checklist

Leave your email and get expert strategies to support your children’s emotional well-being

Deel uw ideeën

Wij waarderen creativiteit en verwelkomen uw ideeën. Vul het onderstaande formulier in en laten wij samen de partnerschapsmogelijkheden bekijken.

Родина Найдухів

табір «Воловець» у Карпатах

З перших днів повномасштабного вторгнення Юрій пішов добровольцем на фронт. На жаль, чоловік загинув під Бахмутом. Ця трагедія стала справжнім ударом для його дружини Галини та двох донечок — 13-річної Таїсії та 11-річної Іринки. Емоційний стан донечок був вкрай нестабільним: вони закрились в собі.

Від фонду «Діти Героїв» сімʼя Найдухів отримала можливість поїхати до табору «Воловець» у Карпатах. Це табір психоемоційної стабілізації для сімей, що постраждали від війни. З перших днів у таборі розпочались позитивні зміни. Вони ходили в гори, малювали, співали, купалися в чанах. Галина каже, що вона вперше після трагедії добре спала. А дівчата, які категорично відмовлялись йти до психолога, після табору самі висловили бажання розпочати роботу з фахівцем!